Wat is Wushu?
Wushu is de Chinese term voor gevechtskunst, in het Westen bekend als Kung Fu. Het woord Kung Fu betekent letterlijk ‘vaardigheid’ of ‘beheersing’. Het verwijst naar iemand die uitblinkt in iets, of het nu gaat om vechten of een andere discipline.
Wushu is ontstaan in de tijd van de Shang-dynastie (17de – 11de eeuw v. Chr.), toen de Chinezen gevechts- en oefenvormen ontwikkelden, niet alleen om zich voor te bereiden op oorlogen, maar ook om hun gezondheid te verbeteren. In het begin waren er meer dan 300 verschillende Wushu-stijlen, elk met hun eigen unieke technieken en filosofieën.
Vandaag de dag omvat Wushu meer dan alleen vechten. Het is een unieke manier om zowel je lichaam als geest te trainen. Een eeuwenoude traditie die draait om balans, kracht, discipline en gezondheid. Het is een kunst die je helpt groeien, zowel fysiek als mentaal.
In de loop der eeuwen heeft Wushu verschillende veranderingen ondergaan. In sommige tijden werden Wushu meesters zeer gerespecteerd en kregen titels van de regering. Maar in een bepaalde periode werd het beoefenen van Wushu ontmoedigd, doordat de regering zich bedreigd voelde door de vele Wushu meesters die samen in opstand kunnen komen. De regering verbrande zelfs een Shaolin tempel waarin vele Wushu stijlen werd gedocumenteerd. Volgens volksvertellingen gingen veel waardevolle Wushu stijlen toen verloren. Sinds het ontstaan van Republiek China wordt Wushu weer veelvuldig beoefend in het openbaar. Er worden veel nationale wedstrijden georganiseerd en Wushu lessen worden nu zelfs gegeven in de basisscholen van China.
Noordelijke en Zuidelijke Stijlen
Wushu stijlen worden verdeeld in Noordelijke en Zuidelijke stijlen, afhankelijk van de regio waar ze zijn ontstaan in China. De Gele Rivier wordt vaak beschouwd als de scheidingslijn tussen deze twee. Door de verschillende omgevingen en klimaatomstandigheden in het Noorden en Zuiden, zijn er stijlen ontstaan die passen bij de fysieke kenmerken en gevechtstechnieken van de mensen uit die regio’s.
Mensen uit het Noorden zijn over het algemeen langer en groter, en hun stijlen bevatten veel trap- en springtechnieken. Een populaire Noordelijke stijl is Chang Quan, bekend om zijn grote, krachtige bewegingen en acrobatische elementen.
Mensen uit het Zuiden zijn vaak kleiner, sneller met een lager zwaartepunt. De Zuidelijke stijlen leggen de nadruk op snelle, onverwachte vuisttechnieken, en vechten meestal dicht bij de tegenstander. Nan Quan is een van de bekendste Zuidelijke stijlen, waarbij snelle vuistcombinaties in intensieve, korte gevechten centraal staan.
Interne en Externe Stijl
Een andere manier om Wushu stijlen te categoriseren is op basis van interne of externe kracht. Hoewel elke stijl zowel interne als externe aspecten heeft, ligt de focus in sommige stijlen meer op interne of externe krachten.
Interne stijlen richten zich op het gebruik van het hele lichaam als bron van kracht, waarbij de nadruk ligt op het beheersen van je innerlijke energie (Qi) in plaats van spierkracht. Bekende interne stijlen zijn Xing Yi, Bagua en Tai Chi.
Externe stijlen leggen meer de nadruk op fysieke kracht en spierontwikkeling. Hier gaat het vaak om snelle, krachtige bewegingen, waarbij de ademhaling een belangrijke rol speelt in het versterken van de technieken. Voorbeelden van externe stijlen zijn Nan Quan, Chang Quan, en de speelse Dronken Vuist stijl.
Kortom, of je nu meer houdt van de acrobatische sprongen van de Noordelijke stijlen, de snelle vuisttechnieken van de Zuidelijke stijlen, of de interne energie van de zachte stijlen, Wushu biedt voor elke voorkeur iets unieks!